Οθόνη Για Οικιακό Κινηματογράφο. Σημαντικά Χαρακτηριστικά Και Παράγοντες Επιλογής.
4λεπτά ανάγνωση

Ένας ολοκληρωμένο Home Cinema αποτελείται από μια πληθώρα εξαρτημάτων. Σε αυτό το άρθρο, αναφερόμαστε στον ρόλο της οθόνης και τη σημασία της για την εμπειρία θέασης.
Η οθόνη βιντεοπροβολής είναι αναπόσπαστο μέρος του συστήματος εικόνας.
Όπως και στις εμπορικές αίθουσες το επίπεδο ποιότητας της εικόνας καθορίζεται από το “projection system”, δηλαδή τον σωστό συνδυασμό βιντεοπροβολέα και οθόνης. Ο πρώτος μπορεί να διαθέτει ένα μικρό προβάδισμα στη βαρύτητα του αποτελέσματος, αναμφίβολα όμως το ποιοτικό αποτέλεσμα παράγεται από το συνδυασμό τους, διότι οι μετρήσεις με όργανα πιστοποίησης αποκαλύπτουν ότι ένας εξαιρετικός βιντεοπροβολέας που προβάλει σε μια μέτριας ποιότητας οθόνη, θα αποδώσει πολύ χαμηλότερα από το αναμενόμενο.
Οι παράγοντες επιλογής των οθονών είναι:
- Το πανί: Το υλικό θέασης, το οποίο συχνά αποκαλείται λανθασμένα «πανί», καθώς τις περισσότερες φορές είναι βινυλιακό παράγωγο και όχι κλωστοϋφαντουργικό, είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό επιλογής. Υπάρχουν υλικά θέασης ειδικά πιστοποιημένα για home theaters από την Dolbly, ISF και THX, τα οποία διαθέτουν άριστη απόδοση σε μια τεράστια γωνία θέασης, εξασφαλίζοντας ότι όλοι οι θεατές παρακολουθούν την ίδια εικόνα. Υπάρχουν αλλά υλικά θέασης που ενισχύουν τη δυναμική του μαύρου, ενώ άλλα αυξάνουν τη φωτεινότητα ώστε να αντισταθμίζονται οι αδυναμίες του χώρου ή κάποιων βιντεοπροβολέων. Κάποια άλλα υλικά προσφέρουν δυνατότητες αρίστης παρακολούθησης σε χώρους με περιβάλλον φωτισμό. Σε κάθε περίπτωση, η μελέτη του χώρου, των συνθηκών θέασης και των χαρακτηριστικών του βιντεοπροβολέα οδηγούν πάντα στον κρισιμότερο παράγοντας επιλογής που είναι το υλικό θέασης.
- Η κορνίζα: Ο προσεκτικός συνδυασμός επιλογής του υλικού θέασης και του κάδρου (η κορνίζα) κατέχουν ίσως τον δεύτερο καθοριστικότερο παράγοντα θέασης, αφού ο σωστός συνδυασμός τους δημιουργεί το παράθυρο που βυθίζει τον θεατή στην κινηματογραφική πλοκή.
- Το Masking: Τρίτος καθαριστικός παράγοντας και μείζονος σημασίας είναι η απόκρυψη των ανενεργών τμημάτων της οθόνης όταν προβάλλονται διαφορετικά format εικόνας. Για παράδειγμα, στις τηλεοράσεις που δεν υπάρχει δυνατότητα απόκρυψης τους, όταν παρακολουθείται ένα κινηματογραφικό έργο Cinemascope δημιουργούνται 2 φαρδιές οριζόντιες μπάρες στο άνω και κάτω μέρος της. Αντίθετα, στην παρακολούθηση παλαιών έργων κλασικού κινηματογράφου με format 4:3, οι ανενεργές μπάρες μεταφέρονται κάθετα αριστερά και δεξιά. Αυτές οι άλλοτε οριζόντιες και άλλοτε κάθετες μπάρες είναι και στις δύο περιπτώσεις ενοχλητικές, καθώς μειώνουν την ωφέλιμη διάσταση θέασης και την αντίθεση (contrast) παρακολούθησης. Η γκρι γυαλάδα τους μειώνει κατακόρυφα τη συγκέντρωση του θεατή και καθιστά αδύνατη την πλήρη εμβύθιση στην ταινία, όπως συμβαίνει με την εικόνα στους κινηματογράφους όπου περιβάλλεται από ένα βαθύ μαύρο περιμετρικό υφασμάτινο πλαίσιο.
- Ο ήχος της οθόνης: Με την τοποθέτηση των μπροστινών ηχείων, και οπωσδήποτε του κεντρικού ηχείου, δηλαδή το ηχείο που αναπαράγει τους διαλόγους, πίσω από την οθόνη, η αληθοφάνεια των σκηνών εκτοξεύεται. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις εμπορικές αίθουσες κινηματογράφου, η οθόνη καλύπτεται από ένα ηχοδιαπερατό υλικό θέασης. Με τη χρήση διάτρητου υλικού θέασης και την τοποθέτηση των ηχείων στα ακριβή σημεία που απαιτεί η μελέτη διάταξής τους, οι ομιλίες των πρωταγωνιστών έρχονται ακριβώς μέσα από την εικόνα που παρακολουθείται, και όχι χαμηλότερα ή υψηλότερα, όπως θα συνέβαινε αν τα ηχεία ήταν τοποθετημένα εκτός οθόνης.